فرگرد 6- روان و خویش

فرگرد 6- روان و خویش
 
خودت را بشناس و به آن ببال. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
برای آنکه روانت را بپروری، در آغاز با خود یکی شو. فیلسوف اُرُد بزرگ

خویش را خوار نکنیم، ارزش خود را براستی بدانیم. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
اندیشه و انگاره ای که نتواند آینده ای زیبا را مژده دهد، ناتوان و بیمار است. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
خیزش درونی برای بهروزی، نیرویی است که بسیاری آن را ندارند. فیلسوف اُرُد بزرگ

فریادهای درونمان، به ما می گویند که تا چه اندازه، از خویشتن خویش دوریم. فیلسوف اُرُد بزرگ

روان شایستگان، به آفرینش و پدید آورندگی گرایش دارد. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
روان مردگان و زندگان، در یک گردونه می چرخد. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
سرزمین روان ما، میدان کینه توزی و دشمنی های بیهوده نیست. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
کسی که خود را بزهکار می شمارد، زندانبان وجود خویش است. فیلسوف اُرُد بزرگ

کوهستان ها و دره های بی انتها، در درون آدمها می بینم. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
کسی که خود را دوست ندارد، به سادگی به جایگاه و حریم دیگران، یورش می برد. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
گاهی تنها راه درمان روانهای پریشان، رفتن به سوی رخدادهای تازه است. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
روان خود را با شنیدن و خواندن رویدادهای نادرست و حوادث هولناک، به بند نکشیم. فیلسوف اُرُد بزرگ

با بدیهای دیگران، دل خویش را به سیاهی نکشیم، همواره نگاهمان به راستی باشد و مهربانی. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
کمک به دیگران امری پسندیده و نیکوست، ولی فراموش کردن خود، از نادانی و سبکسری است. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
مهرورزی و ستایشگری، درمان بسیاری از دردهای آدمیان هستند. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
باور درونی، نیروی پرتاب شدن به سوی ایده های تازه است. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
آدمی، به آرامی می آموزد که نباید برای هر کاری، همه زندگی و اندیشه اش را درگیر سازد. فیلسوف اُرُد بزرگ

آنگاه که تلاش می کنیم همه چیز را به زور، در چنگ خویش داشته باشیم، دستمان، خالی تر از هر زمان دیگری است. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
اگر بر ساماندهی نیروهای خویش توانا نباشیم، دیگران سرنوشتمان را می سازند. فیلسوف اُرُد بزرگ

اراده تنها زمانی زیباست که در جهت خردمندی و عقلانیت باشد. فیلسوف اُرُد بزرگ

براستی دیدن کارگری پر تلاش، باغبانی دلسوز و یا مکانیکی سختکوش و... که عاشقانه و حرفه ای کارشان را انجام می دهند، دوست داشتنی و الهام بخش است... دیدن آنها می تواند آرامبخش و به نظم آورنده روانهای ناامید و پریشان باشد. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
امیدی به آینده آدم هایی که مدام می گویند نمی توانم و یا نمی شود، نیست. فیلسوف اُرُد بزرگ

بزرگترین کجروی ها را زمانی انجام می دهیم، که فکر می کنیم دیگر چیزی برای از دست دادن نداریم. فیلسوف اُرُد بزرگ

پوزش خواستن از پس کار ناشایست، بسیار زیباست و نشان پختگی روان. فیلسوف اُرُد بزرگ

زمانی که نیروهای درون خویش را انکار کنیم، نگرانی به دیدارمان می آید. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
شوربختانه برخی از دردها هرگز از بین نمی روند. بیاموزیم که چگونه با آنها می توان زیست... مقاوم باشیم، هیچگاه میخ پولادین نتوانسته درخت پرامید را از پای درآورد. فیلسوف اُرُد بزرگ


پیرامون امید
 
امید همچون خون در روان آدمی است، که اگر نباشد، گامی به پیش نمی رود و اگر باشد، جهانی را دگرگون می سازد. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
اگر پرواز را باور کنی، پر و بال خواهی گرفت. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
نام دیگر کوچ، امید است. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
امید و شوق به زندگی، پشت دروازه شهر آدمهای تحقیر شده و غمگین نمی ایستد. فیلسوف اُرُد بزرگ

آسیب دیده، درهای آرزوهایش، کوچک و کوچکتر می شود، مگر با امید، که زندگی ما را دگرگون می سازد. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
دوستی و مهر، امید می آفریند و امید، نیاز زندگیست. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
آدم نیرومند، در هنگامه پیکار نیز به دیگران امید و شادی هدیه می دهد. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
در دل سیاهی شکست، نور امید سو سو می زند، نوری که اگر باورش کنیم، بزودی خورشید تابان زندگی ما خواهد شد. فیلسوف اُرُد بزرگ

آدم افسرده و ناامید، ارزش توان و نیروی خویش را از یاد برده است، باید به او کمک کرد، تا دوباره خود و آرمانش را باز یابد. فیلسوف اُرُد بزرگ

همواره امیدوار به زندگی بهتر و شرافتمندانه باشید، هیچگاه توان خویش را انکار نکنید، خود را دوست بدارید و برای بهروزی، صبورانه کوشش کنید. فیلسوف اُرُد بزرگ


پیرامون صبر و بردباری
 
با بردباری، همه چیز در چنگ توست. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
بردباری، بهترین سپر در روزهای سخت و ناپایداریست. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
بردباری در توان هر کسی نیست، کسانی که بردبارند، فرمانروایی می کنند. فیلسوف اُرُد بزرگ


پیرامون غرور و فروتنی
 
دریاها نماد فروتنی هستند، در نهان خود، کوه هایی بلندتر از خشکی دارند، ولی هیچ گاه، آن را به رخ ما نمی کشند. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
چه بسیار آدمهای خودستایی دیدم که مدعی فروتنی بودند. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
فروتنی به جا و درست، ما را خواستنی و دوست داشتنی می کند. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
فروتنی در برابر گردن کشان، نادرست است. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
آنانیکه تنها به خود می اندیشند، براستی بزهکارند. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
فروتنی و غرور بیجا، به یک اندازه چندش آور هستند. فیلسوف اُرُد بزرگ

اگر از خودخواهی کسی به تنگ آمده ای، او را خوار مساز، بهترین راه آن است که چند روزی رهایش کنی. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
آدم خودخواه، دوران خوشبختی اش کوتاه است. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
خودخواه تنهاست، چرا که توان ستایشگری و مهرورزی ندارد. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
تا هنگامی که از برتری خویش سخن می گویی، دیده نمی شوی. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
خودبینی، خاستگاهش درون است و آدمی را شیفته خود می سازد، وارون بر این خاستگاه افتادگی پیرامون ماست، که همگان را به سوی ما می کشاند. فیلسوف اُرُد بزرگ

اگر غرورت را گم کرده ای به کوهستان رو، و اگر از جنگ خسته ای به دریا. فیلسوف اُرُد بزرگ
 

پیرامون یاد و خاطره

کمتر کسی را دیده ام که از توان و قدرت شگفت آور "یاد" و "خاطره" سخنی گفته باشد. فیلسوف اُرُد بزرگ

یادها و خاطرات شیرین، زنجیرهای نادیدنی مهر میان آدمیان هستند که آنها را در کنار هم نگه می دارند. فیلسوف اُرُد بزرگ

اگر می خواهید نامتان همواره به نیکی آورده شود، خاطره شیرین و دلپذیری از خود به یادگار بگذارید. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
آدمیان پیوسته هر چیز تازه ای را، با خاطرات گذشته می سنجند. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
اگر می دانستیم رفتار امروز ما، چه موج بزرگی از خاطرات و به طبع آن قضاوت ها را در ذهن های دیگران بوجود می آورد، هیچ گاه کنشی نادرست از خود به نمایش نمی گذاشتیم. فیلسوف اُرُد بزرگ

سرزمینی که به مردمش خاطرات خوش و شیرین هدیه می دهد، دچار بلای فرار مغزها نمی شود. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
هیچ گاه نمی توانید خاطرات بد گذشته را فراموش کنید، یاد بگیرید که چگونه می توان با آنها کنار آمد، به گونه ای که به زندگی روزمره ما آسیبی وارد نکنند. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
از خاطرات تلخ، راه و دری بسوی خوشبختی بسازیم. فیلسوف اُرُد بزرگ

اگر خاطره شیرینی برای خود نسازیم، یاد خاطرات غمناک گذشته در تنهایی، روان ما را از پا در خواهد آورد. فیلسوف اُرُد بزرگ

 
پیرامون تنهایی
 
تنهایی، سم کشنده زندگی است. فیلسوف اُرُد بزرگ

روان زخمی، در تنهایی، عفونی و خطرناک می گردد، باید وارد گروه های فعال اجتماعی و شاد شد. فیلسوف اُرُد بزرگ

بیچاره مردمی که قهرمان ندارند. فیلسوف اُرُد بزرگ

سنگینی یاد غم ها را با تنهایی دو چندان می کنی، به میان آدمیان رو و در شادمانی آنها همراه شو، لبخندها و پایکوبی آدمیان، شکوفه های امید را در دلت بارور می سازد. فیلسوف اُرُد بزرگ

تنهایی می تواند ترسناک باشد، تنهایی را برای دشمن خویش نیز آرزو نکنید. فیلسوف اُرُد بزرگ


پیرامون ترس
 
آنکه همسایه مرگ است، از چیزی نمی هراسد. فیلسوف اُرُد بزرگ

تنها راه نابودی ترس، آگاهی از پوچی آن است. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
والدین خردمند، فرزندان خود را از تاریکی و موهومات نمی ترسانند. فرزند را باید آگاه و قوی بزرگ نمود. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
رویای زندگی شرافتمندانه، در بی تفاوتی مردم ترسو گم می شود. فیلسوف اُرُد بزرگ

مردم بی پروا و دلیر، زندگی در بند و قفس را تجربه نمی کنند. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
ترس همگانی، ابزار دست اهرمن است. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
فردای روشن از پنجره تاریک ترس، دیده نمی شود. فیلسوف اُرُد بزرگ

آنکه به خرد توانا شد، ترس برایش بازی بیش نیست. فیلسوف اُرُد بزرگ

بسیاری از سختی هایی که می کشیم، به خاطر خجالت و ترس از نگاه دیگران درباره ما است. بدانیم هیچ کار شرافتمندانه ای از ارزش ما نمی کاهد. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
ترس از جدایی، جدایی به بار می آورد. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
بیش از دشمن، باید از سربازان ترسو و بی نظم هراسید. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
عمر مردم ترسو، شراب بزم هیولاهاست. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
آدمیان خونریز، از همه ترسوتر هستند. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
 
پیرامون تندرستی
 
تندرستی، پاداش نیک زیستی است. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
تندرستی، پیش نیاز هر آرمان باشکوهی است. فیلسوف اُرُد بزرگ

کوشش برای تندرستی همگانی، یکی از مهمترین کارهای دیوانسالاران است. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
گرفتار شدن در روزمرگی، بلای خاموش عرصه بهداشت و درمان است. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
پرستاران مهربان و دلسوز، نغمه خوش زندگی دوباره هستند. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
پزشک، نماد ادب و امید است و چه فرهمندی بالاتر از این... فیلسوف اُرُد بزرگ

آدمهای هوشمند، تندرستی را در زندگی و رفتاری خردمندانه و آگاهانه می یابند. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
تندرستی با دانش و فهم بیشتر آدمی، از کنش های گیتی فراهم می شود. برای در امان ماندن از یورش بیماریها، تنها سپر ما دانش پزشکی است. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
پرستاران و پزشکان مهربان را، باید ستایش نمود. فیلسوف اُرُد بزرگ

بهداشت همگانی، زاییده آگاهی، همراهی و نظم اجتماعی است. فیلسوف اُرُد بزرگ

​